طبـیـبــیـــم حکیــمــیـــم طبیبـــان قــدیمیــم
شـــرابیـــم و کبــابیـــم سهیلیـــم و ادیمیـــم
چو رنجور تن آیـد چـــو معجـــون نجـــاهیــــم
چـــو بیمـــار دل آیـــد نگاریـــم و نــــدیمــیــم
طبــیـــبـــان بگــریــزنــد چــو رنجـــور بمیــرد
ولـی مــا نگــریــزیــم کــه مــا یــار کریمیــم
شتــابیــد شتــابیــد که مــا بـر ســر راهیــم
جهان در خور مـا نیست که مـا نـاز و نعیمیـم
غلط رفت غلط رفت که ایـن نقش نـه مائیـم
کـه تـن شـاخ درختیست و مـا بـاد نسیمیـم
ولی جنبش این شاخ هم از فعل نسیمست
خمـش بـاش خمـش باش هم آنیم هم اینیم
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر